keçiler hür iradeleriyle özgürlüğe koştular

  bir sürü kontörü var, telefonu üst model o da biliyor, arayacak kimsesi yok şakakları gürültülü bir sağanağa maruz kalmış gibi bereketsiz zamanın içinde hep çizikli hep soğuk kırık aynasına ne zaman baksa şaşırıyor sen de kimsin diyor sapsarı bir sesle burası neresi, neler oluyor Allah'ım ama her şeyi gayet net hatırlıyor bu çetrefili kendi seçmiş ama o da biliyor, gözyaşları dinince gökkuşağı çıkmaz kendine gücenmiş değil, aradığı isim nerede kayıp kahkahaları kumpaslarda bulunmaz elindeki kalem mi kamçı mı belli değil ha vuruyor ha vuruyor ne zaman diskalifiye olsa hayattan o da biliyor, zirveler ona göre değil bütün imtihanlara son gece çalışıyor uyumadan önce mezarlıklar düşünüyor pişman bir türkü mırıldansa soluk kalıyor kederi ne dersini alabilmiş ne de yeterince şişman çay karıştırırken ya da ayakkabısını bağlarken daldığı düşüncelerde hıçkırıyor boğuk kimseler görmemiş kalbindeki yumruğu yumruk kalbi kadar, o da biliyor diyor bazen, güzel beni ned...

bu dünyaya bir dostoyevski karakteri olarak geldim küçükken katil olmuştum bir keresinde bir keresinde ölmüştüm ama delilleri saklamıştım yalnızca annem bilir, kanlıysa da gömleğim  bu dünyaya bir dostoyevski karakteri olarak geldim daha büyüyemeden incecik bir hastalığa yakalanmışım ömür boyu istirahat vermiş doktor amcalar  yeryüzündeki hiçbir yatakta rahat edemedim bu dünyaya bir dostoyevski karakteri olarak geldim benim de bir kumarbazım vardı, hem de gerçek öz annem bir canbazdı pek severdi tehlikeyi  aklımın penceresinden dua ederek izlerdim  bu dünyaya bir dostoyevski karakteri olarak geldim  emek verilmelidir derim her düşünceye  insan her şeyi anlayabilir, başka bir insan hariç  sahip olmadığım bir nesnenin hasretini çekerim bu dünyaya bir dostoyevski karakteri olarak geldim  kimi zaman uzak sanırlar hayata karşı kollarımı  neyim olduğunu bilirmiş gibi sanki  oysa ben boş fikir balonlarına mesafeliyim bu dünyaya bir dostoyevski ...