Kalk
Kalk * didaktik bir öykü Rabbi yessir vela tuassir Rabbi temmim bilhayr. Son defa sandı nefesini alırken. Kızgın ateş, ona kadar yükselen duman başını döndürmüş, kanatlarının acısını unutturmuştu. Güç bela konduğu çatı avare bir roket isabetiyle çöküyordu. Sen yaparsan başkaları da kaldırır başını, Ebabilleri hatırla. Çünkü biliyordu, kimse olmasa da Allah mazlumun yanındadır. Ama yorgundu. Bir damla su bulsa yetecek gibiydi beyaz gagasının ucuna. O zaman gördü onları da. Caddenin karşısında, elinde kavanozla havaya zıplayan çocukları. Kavanozdaki su ne kadar da lezzetli ve ferah duruyordu. Nasıl mutlu bu çocuklar, kavanozdaki balık da neyin nesi? Ah, bir yudum su da ona bahşedilse. Çocukların gözlerindeki ışık için kalkmalı ayağa. Çünkü biliyordu, masumiyeti dünyaya öğretse öğretse Filistinli çocuklar öğretecek. Buraların yerlisi değildi, İstanbul güverciniydi o. Tam tamına 1167 kilometre uçmuştu. Ya Hakk demiş çıkmıştı yola üç gün önce. Ataları gibi postacı değildi, ...