Ümmetin Çığlığı

Ben böyle bakıp durmayacaktım, dilim bağlı 

İslam'ı uyandırmak için haykıracaktım  

Böyle diyor İstiklal şairimiz Mehmet Akif. Durmamış da, İslam milletini uyandırmak için şiirlerinde haykırıp durmuş. Çünkü Mehmet Akif'e göre ümmetin birlik beraberlik ruhuyla hareket etmesi elzem. Tıpkı bir dörtlüğünde dediği gibi,  

Düşman sesi duymak istemezsen,  

Kardeş sesidir, uyan bu sesten!  

Ümmet, Hazreti Peygamber'in çağrısına uyanlar topluluğudur; dünyanın neresinde olurlarsa olsunlar kardeşlerdir. Kuran-ı Kerim, bizlerden "fırkaya ayrılmayanlar" olarak bahseder. Peygamber efendimizin dini, Kuran'da da buyrulduğu üzere, Hz. İbrahim'in, Hz. Adem'in dinidir. Dünyadaki tek gerçek dindir çünkü insanlarca değiştirilmemiş, kısımlara ayrılmamıştır.  

Allah'a ulaşmayı dileyenler tek fırkadır, bütündür. Bizim görevimiz de bunu bilmek ve bildirmektir. Dünya üzerinde sadece tek bir din olduğunu, Müslümanların onun bir parçası ve taşıyıcısı olduğunu herkese ispat etmemiz gerekir. Bu ilahi sorumluluk kalplerimize yük değil, birer süstür. 

 Allahu Teala Âl-i İmrân'da bize, "Siz insanların iyiliği için çıkarılmış en hayırlı ümmetsiniz. İyiliği emreder, kötülüğü men eder ve Allah'a inanırsınız." [Ali İmran: 110] şeklinde hitap ederek bir nevî ümmet olmanın şartlarını da söylemektedir.  

Emr-i bi'l-ma'rûf imiş ihvân-ı İslâm'ın işi 

Nehy edermiş bir fenalık görse kardeş kardeşi 

Bir neyiz, seyreyle artık, bir de fikr et neymişiz 

Din de kürkün aynı olmuş: Ters çevirip giymişiz 

Akif'in bu kızgınlığı ümmetin ümmet olma şartlarını unutmalarınadır. Allah bize en hayırlı ümmet diye seslenirken, biz bunu unutup dünyaya dalarsak insanlığın hali ne durumda olacaktır? Akif İslam halkına silkelenip ayağa kalkmasını telkin eder.  

Ye'si tekfir eden imanıma olsun ki yemin,  

Bize telkin-i ümid etmediler, yoksa bu din 

Yine dünyalara yaymıştı yeşil gölgesini,  

Yine hakkın sesi boğmuştu dalâlin sesini.   

...   

Şark'a in, Mağrib'e yüksel, göremezsin galeyan,  

Nasıl olmuş da uyuşmuş bütün ümmetteki kan? 

 Müslümanlar bir kendine gelse, bir galeyana kapılsa, delaletin sesi kısılacaktır ona göre. Ancak bunu konuşup durmakla, düşünüp ağlamakla yapamayacağımızın farkındadır. İslam gayret dinidir.  İnkılab istiyorum, başka değil, hem çabucak  Öne bizler düşüp İslam'ı da kaldırmazsak Nazariyat ile bir şeyler olur zannetme...  Akif bütün Müslümanların ayağa kalkmasını ve hep birlikte asrı yenmesini diler. Bunun için gereken yöntem ve kuvvet yine dinimizdedir.  

Doğrudan doğruya Kur'an'dan alıp ilhâmı,  

Asrın idrakine söyletmeliyiz İslam'ı ...  

Ölüler dini değil, sen de bilirsin ki bu din,  

Diri doğmuş, duracak dipdiri, durdukça zemin. 

 İslamiyet insanlar içindir, dîn-i beşer ve dîn-i hayat'tır diğer adları. Böyleyken onu hiç açılmayan kitaplara hapis sanmak olacak iş değildir. İslam halkı bir olmak, ümmet olmak istiyorsa formül bellidir, bakılacak yer bellidir: 

Hani, Ashâb-ı Kirâm, ayrılalım derlerken 

Mutlaka Sûre-i ve'l Asr'ı okurmuş, bu neden?  

Çünkü meknûn o büyük surede esrâr-ı felâh; 

Başta iman-ı hakiki geliyor, sonra salâh,  

Sonra hak, sonra sebat. İşte kuzum insanlık.  

Dördü birleşti mi yoktur sana hüsran artık. 

 Akif'e göre zulüm bu denli galeyandayken Müslümanın bu görevleri herkesten daha öncelikli ve önemlidir. Hakkı ancak Müslüman kurtarabilir. Ümmetin kurtuluşu için de marifet ve fazilet kudretlerinin birlikte bulunması şarttır. Geçmişimizdeki parlak günler, fazilet ilimle birleşmediğinden, ümmet cehalete battığından solup gitmiştir.  

Şimdi sen bizdeki kudretleri eşsen bir bir  

Göreceksin ki: Bu millette fazilet en uzun,  

En derin köklere yaslanmada, hem sonra onun,  

Bir mübarek suyu var, hiç kurumaz: Dîn-i mübîn. 

 Hâdisât etmesin oğlum seni asla bedbîn... 

 İki üç balta ayırmaz bizi mazimizden. 

Ağacın kökleri mademki derindir cidden. ...

 Bu cihetten, hiç yılmasın oğlum, gözünüz,  

Sade Garb'ın yalnız ilmine dönsün yüzünüz.  

 İslam ümmeti olarak bizler, ümitsizliğe kapılmak yerine; İslam için hem nefer hem talebe olmaya gayret ederek kurtuluşumuzu getirebiliriz. "Âtiyi karanlık görerek azmi bırakmak", Akif'in de dediği gibi ümidin yüreksiz oluşundan olacaktır.  

Bizler ümidin de, vicdanın da sesi olup mazlum kardeşimizin elinden tutmak istiyorsak, ancak ayağa kalkarak bunu başarabiliriz.  "O müminlere birtakım kimseler 'Düşmanlarınız size karşı ordu topladılar, onlardan korkmalısınız' deyince, bu haber onların imanlarını artırır da: Allah bize yeter, o ne güzel muhafızdır! derler." [Ali İmran: 173]